Μετά από τη συνέντευξη και τις συζητήσεις με τον υπεύθυνο του ανθρώπινου δυναμικού φτάνουμε στην πολυπόθητη πρόσληψη αφού και οι δύο πλευρές πλέον είμαστε σίγουρες ότι αυτή είναι η θέση εργασίας που μας ταιριάζει και έχουμε πολλά να προσφέρουμε.

Παρά τη βεβαιότητα και την αυτοπεποίθησή μας, το μυαλό μας την πρώτη βδομάδα προσαρμογής (ίσως και παραπάνω) κάνει (αρκετά αφελείς και αστείες, είναι η αλήθεια) σκέψεις που δημιουργούνται από πανικό αλλά και προκαλούν πανικό! Αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε λοιπόν, είναι ότι όλοι κάποια στιγμή είχαν την ίδια εμπειρία, και ανεξάρτητα από το πόσο ενθουσιασμένοι είμαστε για τη καινούργια μας θέση, οι πρώτες μέρες θα είναι δύσκολες! Οι παρακάτω σκέψεις – πιστέψτε μας – περνούν από το μυαλό πολύ κόσμου, ανεξαρτήτως του αν το παραδέχεται ή όχι!

1. «Δεν έχω τίποτα να φορέσω»

Καινούργιο γραφείο, καινούργιοι συνάδελφοι – είναι λογικό να θέλουμε να κάνουμε πολύ καλή εντύπωση την πρώτη ημέρα, όμως τίποτα δεν μας φαίνεται σωστό πάνω μας. Χρειαζόμαστε ρούχα που θα εντυπωσιάσουν από τη μία αλλά που δεν θα τραβούν τα βλέμματα την άλλη, κάτι casual αλλά σίγουρα cool και chic. Είναι σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο που θέλουμε να φορέσουμε ό,τι είναι στη μόδα για να μας συμπαθήσουν οι συμμαθητές μας, πιστεύοντας ότι θα ενδιαφερθούν περισσότερο γι’ αυτό που φοράμε παρά για το ποιοι πραγματικά είμαστε – κάτι που δυστυχώς ισχύει σε μεγάλο βαθμό την πρώτη φορά που ερχόμαστε σε επαφή με κάποιον σε κάθε χώρο και σε κάθε ηλικία. Η εμφάνιση είναι το πρώτο «διαβατήριο».

Καλό είναι λοιπόν να επιλέξουμε ρούχα με τα οποία θα νιώθουμε άνετα και φυσιολογικά (και όλοι ξέρουμε τι είναι το φυσιολογικό). Ρούχα σχετικά ουδέτερα και κλασικά, σε χρώματα ασφαλή – με το μπλε να κυριαρχεί, χωρίς να διαγράφουν ιδιαιτέρως, είτε έχουμε καταπληκτικό σώμα είτε όχι. Ένα εξαιρετικό, προσεγμένο και χωρίς πολλά λόγκο αξεσουάρ είναι ό,τι πρέπει για να δείξεις ότι έχεις και άποψη. Και πάνω απ΄ όλα: περιποιημένα άψογα παπούτσια.

2. «Τους έπεισα να με προσλάβουν»

Η διαδικασία της συνέντευξης δεν είναι εύκολη, ούτε απλή. Παραθέτουμε όλα τα θετικά στοιχεία του εαυτού μας, ίσως με μία μικρή υπερβολή, μιλάμε για τα ενδιαφέροντα μας και προτείνουμε λύσεις και τρόπους αντιμετώπισης σε προβλήματα που μας παρουσιάζουν οι υπεύθυνοι του ανθρώπινου δυναμικού πάνω στην προσπάθειά τους να δουν πως σκεφτόμαστε και πώς θα αντιδρούσαμε σε ορισμένες καταστάσεις.

Αφού τελειώσουν όλα αυτά και πάνε καλά, τότε, την πρώτη ημέρα, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά μας, είναι πολύ πιθανό να πιστέψουμε ότι δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε τίποτα και ότι με κάποιο τρόπο… πείσαμε τους άλλους να μας προσλάβουν!

Πριν περάσουμε την πόρτα του προϊσταμένου μας για να… παραιτηθούμε (ναι, έχει συμβεί και αυτό), καλό είναι να σκεφτούμε ψύχραιμα ότι αυτός που αποφάσισε την πρόσληψή μας το έκανε βάσει κάποιων κριτηρίων. Σίγουρα δεν μας επέλεξε στην τύχη ούτε έβαλε στοίχημα με κάποιον συνάδελφό του πόσο θα αντέξουμε μέσα στην εταιρία! Είμαστε εκεί γιατί ξεχωρίσαμε ανάμεσα σε πολλούς υποψηφίους και σίγουρα γιατί κάποιος είδε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αυτή θα πρέπει να είναι και η πρώτη σκέψη μας κάθε φορά που βρίσκουμε εμπόδια μπροστά μας.

Διαβάστε περισσότερα >>